Di salên 1990 an de, malbata Gur a ku li gundê Feraşînê, ku bi navçeya Bêşebaba Şirnexê ve girêdayiye, ji ber ku cerdevaniya dewletê qebûl nekirine gundê wan tê şewitandin. Malbat neçar koçbera Wanê dibe. Li Wanê jî fişareya polîsan dewam dike û her ferdekî malbatê rasta êşkencê tê. Her ku diçe zêdetir mala wan ji aliyê polîsan ve tê serdegirtin û ku kî ber bi destê wan dikeve, bi rojan di êşkencê de tê girtin.
Di sala 1995 an de, ji ber zilm û zordariyê, keça Hafsî Gur a 17 salî Xezal Gur berê xwe dide çiye. Hafsî Gura 76 salî wiha dibêje, “her ku zarokên me girtin û ji êşkencê derbas kirin, xortên me berê xwe dane çiya.”
Heta niha zarok û nevî, ji malbata Hafsî Gur 10 kes tevlî PKKê bûne. Ji wan 7 kesa jiyana xwe ji dest dane. Herî dawiyê dîsa mala wan ji aliyê polîsan ve tê serdegirtin û dîsa neviyekî wê, yê 20 salî Cîhan Gur, berê xwe dide çiyan. Hafsî Gur, “êdî em nizanin ku em ê çi bikin. Fişareya dewletê li ser me naqede. Her ku dewlet zilma xwe didomîne, zarokên me, tevlî refên gerîla dibin û bi vî awayî berteka xwe nîşan didin. Heta ku ev zilma hebe, berxwedan jî wê dewam bike.”
